Diploma in de pocket. Na lange nachten te hebben doorgebracht met het bestuderen van vaktechniek was het tijd ‘’to put the skills to the test’’. Appeltje, eitje. Ik kwam van een koude kermis thuis.
Ik liet de schoolbanken achter me en nam opgelucht adem. Snel kwam ik erachter dat het dan eigenlijk pas begint. Nu doe ik het niet meer om een hoog punt te scoren op mijn examen. Ik werk nu met echte knaken. Voor echte ondernemers en bedrijven die echt bestaan.
Onzekerheid speelde in de eerste maanden een grote rol. Is deze verwerking wel correct? Waarom heb ik nu een verschil en kan ik de aansluiting niet maken? Kwesties waar ik wel eens wakker van lag. Ik vroeg hulp aan collega’s. Die zeiden al snel, ‘’Maak je niet al te druk, dat komt wel goed’’.
Professional judgement komt met de tijd. Net als de band die je opbouwt met de klanten. Dat is ook iets dat je moet aanvoelen. Aan de telefoon maakte ik voor de eerste keer heel zenuwachtig mijn eerste grapje. Het ijs is gebroken. De klant kon er wel om lachen.
Met plezier heb ik de afgelopen drie jaar gewerkt in de accountancy branche bij Köhlerdeboer. Jaren waarin ik ontzettend veel heb geleerd. Over het vak, maar ook over mezelf. Die kennis en ervaring neem ik nu mee. Op een onverwacht moment is er namelijk een nieuwe uitdaging op mijn pad gekomen. Vol vertrouwen ga ik deze nieuwe uitdaging aan in een andere branche.
Ik wil mijn collega’s bedanken voor de energie en de gezellige momenten. Ook wil ik onze relaties bedanken en ze in deze bijzondere tijden een hart onder de riem steken.
Wellicht tot ziens ergens in Maastricht.